HDPE
Petrolden elde edilen, yüksek yoğunluklu polietilen malzemedir. İsmi İngilizce karşılığı olan
"High Density Polyetylene" kelimelerinin kısaltmasından gelmektedir. Sanayi ve imalat
sektöründe genelde bu isim kullanılmaktadır.
HDPE günümüzde birkaç yöntemle elde edilebilmektedir.
Radikal polimerizasyon yönteminde, yüksek basınç uygulanır.
Koordinasyon polimerizasyonunda, alçak basınç ve 50-75 °C sıcaklıkta katalitik sentez
yapılır.
Katalizör olarak heptanda çözünmüş, titan tetraklorid ve alüminyum alkil kullanılır.
Polimerizasyon ısısı soğutularak giderilir. Ele geçen polimer formu toz veya granüldür. Sıvı
ortamdan süzülerek alındıktan sonra kurutularak ambalajlanır.
HDPE sentezinde diğer yol olan, "metal oksit katalizörlü polimerizasyon"da etilen gazı
parafinde çözülür, 60-200 °C sıcaklıkta, 35 atm. basınç altında, belirli bir sürede işlem
tamamlanır. Soğutma ve çözücü buharlaştırılmasından sonra ürün elde edilir.
HDPE, görünüm olarak LDPE'e benzese de ondan çok daha sert, molekül kütlesi 150000-
400000 dolaylarında bir polimerdir. Suya, kimyasal maddelere direnci iyidir. Işık ve açık
hava koşullarına LDPE'de olduğu gibi dayanıklı değildir. Özel dolgularla bu direnç
artırılabilir. Mekanik özellikler çok iyi olup, özellikle darbe ve çekme dayanımları yüksektir.
Bazı dolgu maddeleriyle de özellikler daha da iyileştirilir. Normalde çekme dayanımı 225-
350 kgf/cm2 civarındadır. Sıcaklık dayanımı 100 °C'nin üzerindedir. Ayrıca kendi kendini
yağlama özelliği vardır.
Enjeksiyon, ekstrüzyon, toz kaplama, film çekme, döner kalıplama, gibi birçok
biçimlendirme yöntemine uygun bir malzemedir. Enjeksiyon kalıp sıcaklığının 50-70 °C'de
tutulması cihazdan çıkan ürün kalitesini yükseltir. HDPE elektriksel uygulamalara da çok
elverişlidir.